Home sweet Holland...

Ja dames en heren,

u hebt het misschien al gemerkt, de zon weer is gaan schijnen

Helaas hebben we door een telefoontje uit Nederland onze reis een maand eerder moeten afbreken. Heel erg jammer natuurlijk maar er is op dit moment geen plek op de wereld waar we liever zouden zijn.

Onze reis naar huis heeft slechts 36 uur geduurd van Cairns naar Brisbane naar Hong Kong naar Zurich naar Amsterdam maar uiteindelijk waren we gisterochtend om 09.10 op Schiphol. Nu zijn we lekker jetlaged van de fantastische regen en mist in het pitoreske Meerkerk aan het genieten.. Heerlijk...

Een ding is zeker benenmarieke gaan over een tijdje absoluut weer op reis en laten jullie dan graag weer mee genieten maar voorlopig is het dus even afgelopen met dit reisblog...

Liefs Ben &Marieke

Down Under dusss!!!!!

Hey guys how you going..

Hier ff een update want we kunnen ons voorstellen dat jullie er geen reet meer van snappen. Ok het ding was dat we op Bali echt vet lol hadden met het golfsurfen en ineens dachten AUSTRALIE, why not?! dus ticketje geboekt en hop naar Melbourne gevlogen. Het plan was op 28 oktober ontstaan en 2 november stonden we in Melbourne, strakke planning dus.

In Melbourne was het allemaal ff wennen. Het is een super schone strakke geordende stad en dat waren we niet helemaal meer gewend. Ook is het hier zooooooow duuuuuuuur!!! We moesten ineens 20 dollar per persoon per bed betalen in een kamer met 10 andere mensen! Daar hadden we een villa met zwembad voor in Indonesie!!! Ook was het ineens vet koud! Liepen we dan op onze slippers in achttien graden! Koud! En in de zee hebben we ons in Melbourne ook nog niet gewaagd. Waar het water in Indonesie een prettige 28 (!) graden was is de oceaan hier zo'n 16 graden, ook ff wennen!

Omdat onze planning zo lekker strak was en er blijkbaar een solar eclipse was in Cairns op 14 november (wisten wij veel) hadden we wat moeite een camper te huren voor onze trip. Uiteindelijk hebben we er 1 gehuurd die we op 19 november in Cairns gaan ophalen en 18 december in Sydney in moeten leveren. En na veel pijn en moeite hebben we ook een campertje kunnen regelen van 5 november tot 17 november. Deze hebben we vandaag dus helaas alweer in moeten leveren.

Op 5 november hebben we dus onze camper opgehaald. Dat was echt een verademing na 3 nachten met 10 andere mensen op een kamer eindelijk weer ons eigen plekje. En weer zelf koken! Heel leuk maar ook wel uitdagend met 1 pit... Met onze camper, (Jucy heet ze) zijn we vanuit Melbourne naar Sydney gereden. Onderweg zijn we gestopt op de meest prachtige stranden en National parks vol kangaroes en wombats. Hoogtepunt van de route naar Sydney was zonder twijfel het walvissen spotten in Eden. Met een klein vissersbootje zijn we in de stromende regen de zee op gegaan en zonder moeite hebben we heel veel 12 meter lange bultruggen gezien. Vooral moeders met babies. Echt heel erg gaaf. Ben wil nu walvisspotter van beroep worden zodat ie de hele dag op een bootje beestjes kan zoeken. Echt indrukwekkend groot zijn ze! Ook zijn we op het strand met zogenaamd het witste zand van de wereld geweest, Hyams beach. Wij zagen weinig verschil met de andere prachtige stranden waar we zijn geweest maar toch cool.

Op 10 november zijn we in Sydney aangekomen. We stonden op een camping zo'n 11 km van het centrum maar met het openbaar vervoer heel goed te doen. Binnen een half uur stonden we voor het Opera gebouw. Helaas zijn we Nemo niet tegen gekomen... Maar opera gebouw en harbour bridge gezien natuurlijk, bizar wel weer om hier te zijn. De volgende dag hebben we lekker mijn verjaardag gevierd in Sydney. Echt heeeeeeerlijke sushi en sashimi gegeten op de vismarkt en ik heb nieuwe havaianas (slippers) gekregen! jeuj! Daar was ik echt aan toe want om de twee stappen bleef m'n slipper staan en liep ik door... Vrij irritant. Ook zijn we op mijn verjaardag in een Duitse bier garten terecht gekomen waar we heerlijke veel te dure duitse witbiertjes hebben verorberd. Toen hebben we nog mosselen gegeten bij een Belgian Beer Cafe dus mijn dag kon niet meer stuk. Grappig detail was dat ze op de menukaart beschreven hadden dat je de mosselen met een lege mossel moet loshalen en eten, zonder bestek dus.

12 november hebben we een stranddagje gedaan. Het weer was eindelijk vrij goed, het waaide alleen een beetje hard. We zijn naar het legendarische Bondi beach gegaan wat een stuk minder indrukwekkend was dan verwacht maar wel leuk. Ook hebben we hier Robbert, een oud collega van mij vanhet Polman's huis ontmoet. Echt super leuk om hem hier te zien! 's avonds hebben we Ben's verjaardag gevierd omdat we morgen de hele dag in de auto moeten. We zijn gaan eten in het Hard Rock Cafe met Robbert en Ian en Laura, het Engelse stel wat we in Bali hebben ontmoet. Zij vliegen ook de 18e naar Cairns en gaan dezelfde route doen met een camper als wij dus van hen zijn we voorlopig nog niet af ben ik bang. Het wordt een heel gezellige avond in Sydney.

Op de 13e aanvaarden we de terugtocht want we moeten de camper weer in Melbourne inleveren en we willen eigenlijk ook nog naar the twelve apostels als we daar tijd voor hebben. 13 en 14 november spenderen we dus grotendeels in de auto. 15 november beginnen we dan aan the great ocean road, een schitterende weg langs de zuidkust van de staat vicoria. Aan de linkerkant zien we constant de indrukwekkende oceaan en rechts is een dichtbegroeid regenwoud. De weg slingert daar prachtig doorheen echt heel indrukwekkend. Onderweg zien we koala's in de bomen!!! echt tofff!!! Tegen de middag komen we aan bij the twelve apostels. Uitgesleten kalksteen afzeggingen van meters hoog. Een soort flatgebouwen in het water, echt heel erg cool! Het zijn er alleen geen twaalf. De volgende dag rijden we de Great Ocean Road weer terug en zien we nog veeeeeel meer koala's. Ons laatste nachtje in de Jucy slapen we in Torquay, blijkbaar het surf mekka van Australie omdat hier altijd de rip curl pro gehouden wordt maar het is er aardig koud!

Vandaag hebben we jucy dus weer thuisgebracht en nu zitten we in een hostel in st. Kilda, een buitenwijk van Melbourne.Ik slaap vanavond op een meisjes kamer en Ben op een jongens kamer, heel netjes dus. Morgenochtend vliegen we naar Cairns waar we overmorgen ons volgende campertje ophalen daarmee gaan we naar Sydney cruizen in een maandje en dan wordt het tijd om toch maar weer eens richting de kou in Nederland te gaan.

Zo nu zijn jullie allemaal weer een beetje op de hoogte, bedankt voor alle lieve verjaardags wensen en tot de volgende update!!!

Heel veel liefs,

Ben & Marieke

Korte reisupdate

Hey daar allemaal!

We hebben even geen tijd voor een uitgebreid verhaal maar er is een mededeling die we toch even willen doen..... WE GAAN NAAR AUSTRALIE!!!!!! We hebben ons plan dus iets aangepast. 1 van de redenen is een in Bali opgedane golfsurf verslaving....

We zitten nu in Bangkok op het vliegveld en vliegen over 5 uur naar Melbourne. Het volgende uitgebreidde verhaal dus vanuit Down Under!!!

Kussen

Parental advisory, explicit content...

Daar zijn we weer! jeetje wat is er veel gebeurt weer sinds de laatste post, dat lijkt echt maanden geleden alweer... Nietv alles wat we meegemaakt hebben is echter geschikt voor mensen met een zwakke maag. We zullen dan ook niet alle foto's toevoegen...

Na de laatste post zijn we inderdaad op de ferry van gorontalo naar wakai op de Togian islands gegaan. Deze ferry duurde de hele nacht en hier zijn we weer onze Duitse vrienden Jannis, Tomas en Stephan tegen gekomen. Ook hebben we op de boot de Engelsen Ian en Laura voor het eerst ontmoet. Onthou die namen want die gaan nog een rol spelen in de volgende acten.

De nacht op de ferry was prima en in de ochtend arriveren we in Wakai. Daarvandan nebmen we een klein bootje naar het prachtige eilandje Kadidiri samen met de Duitsers en twee Nederlandse meiden. Hier blijven we 4 nachten en het is echt prachtig. Er is helemaal niets, geen internet, geen ontvangst voor je mobiel en alleen electriciteit tussen 18.00 en 23.00 maar het is echt fantastisch. Heerlijk strand, prachtige snorkel plaatsen en heerlijk duiken. Ook zijn we naar een meer geweest waar veel kwallen leven die geen natuurlijke vijanden hebben. Daardoor steken ze niet dus kon je er gewoon doorheen zwemmen... Een hele rare, glibberige ervaring. Vooral Ben had de tijd van zijn leven in een jellyfish gevecht met de Duitsers... Ik hmeb een kwal op m'n hoofd gehad en dat was al heel wat voor mij.

Na de 4 nachten wilden we op zondag14 oktober samen met Duitsers en Nederlandse meiden Kadidiri verlaten. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan omdat de eerste boot naar Ampana die dag gecharterd was door een groep studenten en de tweede kwam niet opdagen. Na een paar uur wachten hebben we besloten naar het plaatsje Bomba te gaan omdat daar op maandag wel een boot naar Ampana vandaan ging maar vanuit Wakai niet. Bomba bleek echt schitterend. We hebben daar overnacht op een prive eiland waar het eten naartoe werd gebracht, echt super.

De volgende dag kwam de public boot ons ophalen op ons prive eiland en gigen we met die stink boot opweg naar Ampana. Daar aangekomen namen we met de 3 Duitsers en 2 Nederlandse een taxi naar Tentana waar we rond half 8 's avonds aankwamen. Best een aardig tripje dus. Samen met de Duitsers besluiten we ook direct een taxi verder naar Rantepao in het gebied Tana Toraja te krijgen. Na wat rondgevraag lukt dat enron 22.00 gaan we op weg. de auto is eigenlijk te klein en we moeten meer betalen omdat er geen bezine is bij het benzinestation waardoor we langs de weg flessen benzine moeten tanken. Maar uiteindelijk komen we 's ochtends heel vroeg in Rantepao aan zo'n 23 uur nadat we uit Bomba zijn vertrokken. Echt slopend dus.

We zijn vooral naar Rantepao gekomen om een begrafenis bij te wonen wat echt een belevenis zou moeten zijn in dit gebied waar de hele cultuur eigenlijk om de dood draait. Mensen houden hun doden hier soms voor jaren in de huiskamer omdat we moeten sparen voor een uitvaart. Als dit namelijk niet op de juiste manier gebeurt kan hun geliefde namelijk niet naar de hemel reizen.

Nadat we 's ochtends zo vroeg in Rantepao zijn aangekomen komt er direct een gids op ons af die ons verteld dat er die dag een begrafenis is. Om 8 uur zitten we dus alweer in de auto met gids, chauffeur en Duitsers om naar een begrafenis te gaan. We zijn koud uit de auto of we zien de eerste dode waterbuffel al liggen. Offeren is namelijk een zeer belangrijk onderdeel van de begrafenis. Al snel wordt ook het volgende prachtige beest de keel afgesneden. Bij nummer drie gaat er echter helaa iets mis. Zijn keel wordt te laag doorgesneden waardoor het arme beest minuten lang voor zijn leven vecht. Echt vreselijk om te zien. Hierna begint het villen en slachten vande prachtige beesten. Echt gruwelijk voor ons om te zien en vooral de geur is misselijkmakend. Hierna komen de varkens aan de beurt. Varkens worden als geschenk door de ongeveer 2000 bezoekers van de begrafenis aan de familie gegeven. Honderden varkens liggen dus aan bamboe gebonden op hun beurt te wachten. Ik heb het inmiddels echt wel gehad met de dode beesten dus we gaan snel verder. Die dag bezoeken we nog de typische babygraven in bomen van deze streek en ook volwassenen graven in grotten. Heel leguber want in de grotten zie je gewoon de doodskisten waar vanalles uithangt. Echt een bizarre, overweldigende dag die we niet snel zullen vergeten.

De dag erna is gelukkig iets luchtiger. Samen met de Duitsers huren we scooters en gaan we het noorden van Tana Toraja verkennen. Echt een prachtige omgeving met super vriendelijke mensen. Onderweg zien we weer veel graven en hoogtepunt van de dag is de markt waar onder andere buffels en varkens worden verkocht. Fantastisch om te zien.

De derde dag Rantepao hebben we eigenlijk vooral besteed aan bedenken wat we op Bali allemaal willen gaan doen. We hebben een huisje gehuurd voor een paar dagen vlakbij een strandje waar we goed kunnen surfen en verder hebben we besloten dat we in Ubud willen beginnen op Bali. 's avonds om 8 uur nemen we de nachtbus naar Makassar waar we al heel vroeg in de ochtend aankomen. We nemen nog een hostel voor een paar uur waar ik helemaal opgevreten wordt door de bedbugs, gadverdamme!!!

In Makassar bezoeken we dan nog het totaal onboeiende fort Rotterdam. Dan is het eindelijk tijd om afscheid te nemen van de Duitsers waar we inmiddels echt al weken mee samenreizen. Zij gaan richting Kuala Lumpur en dan huis. En wij vliegen naar Bali. In het vliegtuig komen we de Engelse Ian en Laura weer tegen. We besluiten samen een taxi naar Ubud te nemen en nemen ook een kamer in hetzelfde heerlijke hotelletje. Dan moetenwe nog wat eten. We komen terecht in een bar met een fantastische band. De indonesische versie van Lojo qua playlist maar helaas moet ik toegeven dat ze wel iets beter zijn (sorry pap en rob). Het wordt een gezellig avondje als is Bali wel even wennen voor ons. Ineens weer overal witte mensen met hippe kleding en na ongeveer 3 weken vis en rijst kun je plotseling weer alles eten wat je zou willen.

De volgende dag zijn we aardig sloom.. We nemen een heerlijke massage voor ongeveer €4,50 per uur en brengen eindelijk onze was naar de laundry service! Heeerlijk die schone kleren!!!! Handwas is toch niet alles vergeleken bij dit. 's Avonds gaan we weer eten met Ian en Laura. en op de 1 of andere manier komen we in een andere bar terecht waar dezelfde band speelt. Ook zijn de shots hier 5 halen 1 betalen... De Engelsen hebben een zeer slechte invloed op ons want plotseling is het 3.30 en wandelen we terug naar het hotel. De volgende dag heb ik echt de kater van de eeuw. Ik moet ook geen bier drinken met de jongens, daar ben ik echt niet voor gemaakt maar de wijn hier is helaas heeeel duur en niet te drinken dus je moet wat... Na een heerlijke katerdag aan ons zwembadje voel ik me weer beter. En die avond hebben we ons voorbeeldig gedragen.

De dag erna hebben we samen met Ian en Laura een auto met chauffeur gehuurd. Deze bracht ons naar een mooi uitzichtpunt op een rijstveld, een vulkaan, en verschillende prachtige tempels en de vreselijk tegenvallende elephant cave. Ook hebben we een koffieplantage bezocht waar onder andere de de fameuze duurste koffie van de wereld, kopi luwak gemaakt wordt. Deze koffie wordt gemaakt van de poep van de koffiebonen etende 'mongus' een zoogdiertje wat in de bossen rond de plantage woont. De plantage arbeiders zoeken de monguspoep en maken die schoon, branden het en voila, koffie van €5,- per kopje. We hebben het geproefd en ik vond het uiteraard super ranzig. Ben vond het niet bijzonder. Al met al is Bali leuk maar wel heel erg touristisch voor wat we tot nu toe gewend zijn in Indonesie. Maar om onze batterij weer even op te laden na alle bizarre cultuur van Sulawesi is het perfect. Ubud is fantastisch vooral omat het eten hier super is. Wel gaat het geld hier een stuk harder. Misschien komt dat ook omdat Ian en Laura ongeveer net zoveel van eten en drinkenhouden als wij en dat we elkaar dus aardig aansteken met de bourgondische levenstijl op Bali.

We blijven nog 1 nachtje in Ubud en morgen verkassen we naar het strand bij Jimbaran voor 2 nachtjes. Dan verhuizen we voor 6 nachten naar het strand van Canguu om te gaan surfen en dan zitten onze twee maanden indonesie er alweer op en vliegen we naar Bangkok....

Sulacrazy!

Hallo daar winterjas-dragende snotteraars gnagnagna.

Daar zijn we weer met nieuws uit de tropen. Het is hier erg warm, zo'n 35 graden en we zijn nu op Sulawesi, ongeveer op de evenaar dus om 6 uur wordt hier zeer abrupt het licht uitgedaan, erg bijzonder.

Na ons laatste verhaal zijn we inderdaad op 2 oktober via Bali naar Manado, Sulawesi gevlogen. We hadden in Manado via bookings.com een hotel geregeld omdat we pas rond 10 uur aankwamen maar blijkbaar is het concept bookings.com voor Indonesiers vrij lastig want hoewel onze boeking geaccepteerd en bevestigd was bleek het hotel vol helaas. Maar na wat gedoe met handen en voeten (Engels is hier schaars) hebben we toch een kamer voor de gewenste prijs gekregen. Gelukkig want bij mij hadden de eerste tekenen van onverdraagzaamheid van Indonesisch voedsel zich aangedaan. Maar de diareeremmer-stand is nog 7-2 voor Ben dus ik heb geen klagen.

De volgende dag zijn we met een klein kleurig bootje naar pulau Bunaken gebracht. Een prachtig groen eilandje met vooral mangrove maar ook kleine strandjes. Erg idillysch maar ook heeeel erg rustig.. Bijna te de eerste paar dagen. Alle resorts op het eiland hebben drie maaltijden inbegrepen en de eerste paar dagen waren we bijna alleen in het resort. Dat was dus niet super. Maar zo gauw je je hoofd onder water houdt is dit allemaal vergeten. Het koraal en de vissen hier zijn echt ongelooflijk mooi. En bizar veel (hele grote) turtles hier! Na een paar dagen kwamen er meer mensen en ook onze Duitse vrienden van de boottrip naar Flores zijn we weer tegen gekomen dus dat was werg gezellig. In totaal zijn we hier 5 nachten gebleven waarvan ik twee dagen gedoken heb en de andere dagen zijn we met een bootje gaan snorkelen op nabij gelegen riffen. Echt prachtig. Het snorkelen had wel tot gevolg dat we nu twee ' Belanda Goreng' (gebakken Hollanders) zijn maar dat was het waard. (Je kunt hier trouwens geen aftersun kopen, daar doen ze niet aan en slippers maar 47 is ook niet mogelijk)

Dat we zo lang gebleven zijn op pulau Bunaken had ook te maken met onze volgende bestemming, de Togian Islands. De boot naar deze eilandjes gaat maar 3 keer per week en als we die van vrijdag hadden willen halen hadden we niet naar Bunaken gekund dus het werd de boot van dinsdag (vandaag dus).

Gisteren zijn we daarom in een volgestampte auto van Manado naar Gorontalo gereden. De weg was echt vreselijk misselijkmakend (2 primatour en 1 strerkere, indonesische variant waren absoluut niet overbodig). 9 uur haarspeldbochten en heuvels gecombineerd met indonesische rijstijl is niet heel fijn maar jeetje wat is dit eiland mooi. We reden een groot gedeelte langs de kust door de heuvels en we hebben de hele weg geen andere orang putih (witte mensen) gezien. Ook hier in Gorontalo zijn we echt een bezienswaardigheid. De huisjes hier zijn allemaal vrolijke kleurtjes geverfd en de mensen hier zijn zo prachtig.

Vanavond hopen we om 8 uur de 12 uur durende boot naar de Togian Islands te nemen. Waarschijnlijk gaan we daar in het Black Marlin resort verblijven. We hebben gehoord dat daar weinig mogelijkheid tot internet is dus de volgende update zal even op zich laten wachten schat ik in.

Ondertussen beginnen we wel af en toe 'cravings' te krijgen voor kaas, melk (als je hier melk wilt word je aangeraden een koe te kopen) bruin brood, yoghurt en biefstuk te krijgen dus geniet er van en denk aan ons tijdens jullie ontbijtjes!

Liefs Ben en Marieke

Schuitje varen, Bintang drinken...

En daar zijn we weer met een tropische update voor jullie in het regenachtige herfstige Nederland (denk ik, het is alweer oktober he). Na ons laatste verhaal zijn we inderdaad nog 2 nachten op Gili Air gebleven en met name voor de heerlijke verse visjes en calamari hadden we nog wel veeeeel langer willen blijven maar verder hadden we het op onze kont zitten wel weer gezien dus hebben we een 4 daagse boottrip naar het eiland Flores geboekt.

Vanaf Gili Air zijn we met een bootje naar het vaste land van Lombok gevaren en daar werden we in een bus gehesen richting de andere kant van het eiland om ons fantasitische jacht de 'mona lisa' te betreden. In de bus werd het al interessant omdat er 22 mensen richting de boot vertrokken terwijl ons verzekerd was dat er echt niet meer dan 20 mensen op de boot van 20 meter lang zouden zitten. Maar goed dit was nog niets vergeleken bij wat de honeymonende Vlamingen Dieter en Tinne was beloofd. Zij zouden een prive cabine krijgen terwijl de boot helemaal geen cabines had. Op de boot was namelijk op het bovenste gedeelte alleen een grote open ruimte waar we met z'n 22igen sliepen. Echt terug naar groep acht, 100% kamp gevoel dus.

De eerste dag en nacht was het weer vrij ruig. Van echte zeeziekte was nog niet echt sprake maar heel relaxed was het ook niet echt. We hebben weinig geslapen, vooral omdat om 2 uur 's nachts de boot begon te varen en de golven vrij hoog waren zodat iedereen op de 'slaapzaal' constant tegen elkaar aan rolde. Op dag twee hebben we een waterval bezocht en een meer. Allemaal niet super spannend maar inmiddels was het weer wel rustiger geworen was de sfeer op de boot zeker ten goede kwam.

Na weer een nachtje doorvaren werden we op de derde dag wakker bij gili laba. Een mooi plekje om wakker te worden. Na ons ontbijt zijn we doorgevaren naar pink beach. Een prachtige snorkelplek met super mooi en kleurrijk koraal. En toen was het tijd voor Komodo Island!!! Daar aangekomen werd ons verteld dat we waarschijnlijk geen Komodo's konden zien omdat we op het warmst van de dag waren.. Toch gingen we op weg. Onze gidsen hadden alleen houten takken bij zich om de levensgevaarlijke beesten van ons af te houden. Maar de laatste keer dat er iemand opgegeten was door een Komodo was het een Zwitser en we hoefden ons dus geen zorgen te maken... Al heel snel kwamen we op het pad, dat over het ongelooflijk droge eiland loopt, een Komodo monster tegen. Echt indrukwekkend! Zo groot en zo dichtbij! Het beest liep gewoon over het pad waar wij liepen dus we moesten echt aan de kant om hem te laten passeren, heel bizar. In onze wandeling van ongeveer 1,5 uur hebben we zo'n 9 Komodo's gezien dus dat viel zeker niet tegen. Na onze ontmoeting met de draken zijn we doorgevaren naar een baai vlakbij Komodo Island. Daar hebben we in de schemering gekeken naar 'flying foxes'. Ik had er persoonlijk nog nooit van gehoord maar het is een soort mega vleermuis die eigenlijk (volgens Ben) meer weg heeft van een eekhoorn dan van een muis. In het mangrove bosje vlakbij onze boot stikte het echt van de foxes en om exact half 7 vlogen alle beesten uit om op jacht te gaan. Dit was direct het enige moment in de trip dat de tijd van een activiteit overeenstemde met de vooraf gegeven planning. Flying foxes zijn dus betrouwbaarder dan Indonesiers waar het op tijd aankomt.

Voor onze aankomst op de boot hadden we aan moeten geven hoeveel Bintang we in 4 dagen op zouden gaan drinken. Omdat we nog aardig wat voorraad over hadden was besloten te gaan kingsen (een drankspel te doen). De groep was inmiddels duidelijk in twee kampen verdeeld, Noord Europa versus Frankrijk/Franssprekende Belgen. Met 3 Duitsers, 2 Belgen, 5 Nederlanders en twee verdwaalde Italiaanse hebben we echt een heel geslaagde avond gehad. Vooral de regel waarbij iedereen alleen nog met een ter plaatse verzonnen nickname aangesproken mocht worden deed het goed. Onze voorraad Bintang was al snel geslonken en dat bevorderde de nachtrust aanzienlijk!

Op dag 4 was het tijd voor Rinca Island, het andere eiland wat ook deel uitmaakt van Komodo National Park en waar de dragons ook wonen. Hier hebben we nog was draken kunnen zien en ook waterbuffels. Gelukkig (Ben vond het jammer) zijn we de mega giftige spitting cobra niet tegengekomen. We waren al bijna helemaal gewend aan het zien van de draken, ze maakten bijna geen indruk meer tot er toch wel echt lichte paniek ontstond nadat een van onze Nederlandse reisgenoten zijn teen had gestoten. Bij het zien van wat bloed raakte de gidsen redelijk in paniek omdat de draken 5 km kunnen ruiken en van bloed erg fel schijnen te worden. Uiteindelijk leek het allemaal spannender dan het was en heeft iedereen het bezoek overleefd, (hoogst waarschijnlijk omdat er geen zwitsers in de groep waren). Na Rinca was het nog 2 uur varen naar een prachtig eilandje waar we nog even gingen zwemmen en snorkelen waar echt een bizar harde stroming stond. En toen kwamen we aan in Lubuan Bajo, Flores.

Na vier dage zonder zoet water, tafels, stoelen en douche wist iedereen niet hoe snel ze van de boot af moesten komen. We hebben in Lubuan Bajo een simpel hotel genomen en met onze drankspelgenoten afgesproken om 's avonds met elkaar een hapje te gaan eten. Dat was echt weer super gezellig.

Intussen werd het toch wel tijd dat we gingen beslissen wat onze volgende richting zou worden want Lubuan Bajo is niet echt een heel leuke plaats om lang te blijven. Het plan was eerst om een tijdje het eiland Flores te gaan bekijken en dan langzaam weer richting Bali te gaan maar aangezien we nog een maand in indonesie hebben en we op Flores behalve een vulkaan niet veel hadden wat we echt wilden zien hebben we besloten een ticket naar sulawesi te boeken.

Morgen vliegen we dus via Bali naar Manado op het eiland Sulawesi. Daar zijn we vooral van plan om de Togian Islands te gaan bezoeken die echt fantastisch mooi moeten zijn dus we zijn benieuwd! Ik weet niet of we daar veel internet toegang zullen hebben dus ga er maar vanuit dat geen nieuws goed nieuws is!

Vandaag gaan we nog even rustig aan doen, onze nieuwe Duitse en Vlaamse vrienden zitten in een heel mooi hotel hier niet ver vandaan dus vanmiddag gaan we een poging doen illegaal van hun zwembad gebruik te maken want het is hier op Flores echt bizar warm, zo warm hebben we het nog nergens gehad.

Ik hoop dat in NL alles een lekker gaat, zijn Mark en Diederik er al uit? Ben is foto's aan het uploaden dus die volgens snel hopelijk!

Dikke zoenen Ben & Marieke

Na oververmoeidheid komt Gili Air!

Pff jeeeetje ik zit net het laatste verhaal te lezen, naar Borobodur! man dat lijkt echt al een eeuwigheid geleden! Hoog tijd voor een update!

We zijn inderdaad de dag na de laatste post richting Borobudur gegaan met het openbaar vervoer wat echt verrassend soepel ging allemaal. Het plaatsje bij Borobudur stelde alleen jammer genoeg echt geen reet voor dus we zijn maar aan de bintang gegaan en gewacht tot de volgende dag. Toen stonden we om 06.00 voor de deur en waren we als een van de eerste het tempel complex binnen. Echt heel erg gaaf en indrukwekkend om daar te zijn! We hadden een gids genomen, dat was wel leuk aangezien onze kennis over het Boedhisme toch wel eenigszins tekort schiet. 's middags zijn we terug gegaan naar Yogja en hebben we voor de volgende dag een drie daagse trip naar Bromo, Ijen plateu en een drop naar Bali geregeld.

De volgende dag ( ik weet echt niet meer welke dag het was, ik geloof afgelopen woensdag ofzo...) zijn we aan ons drie daagse tripje begonnen. Het was echt slopend en zwaar maar wel echt ongelooflijk gaaf! De eerste dag was alleen wel echt aardig balen. We werden met 4 Fransen, twee oostenrijkers een Nederlandse en twee heel irritante Duitsers die we al eerder hadden ontmoet in een busje met airco zonder beenruimte gehesen en hebben de hele dag in dat busje gehangen. Pas om 10 uur 's avonds ipv 7 uur kwamen we in het hotel aan.

Daar was het maar een kort nachtje want om 03.30 stond er een jeep op ons te wachten om ons naar een uitkijkpunt te brengen waarvandaan we de zonsopkomst en Bromo konden zien. Dit was echt spectaculair. Prachtige zonsopkomst en het uitzicht op Bromo en zijn vulkanische vrienden was echt indrukwekkend. Toen zijn we met de jeep door de woestijn van vulkanische as naar de Bromo gereden en hebben deze beklommen. Ook dat was best indrukwekkend. Om 10.00 werden we weer in een ander busje gepropt met beenruimte zonder airco (je kan niet alles hebben) richting Ijen Plateau. Daar sliepen we op een koffieplantage wat een stuk minder romantisch is dan het klinkt. Het was eigenlijk een soort koffiefabriek. En weer hebben we het bed daar maar heel even gezien want om 01.00 (!)ging de wekker.

Als we namelijk de vlammen in de vulkaan wilden zien moeten we voor zonsopgang boven zijn en we moeten ook nog de hele vulkaan beklimmen. Om een uur of 2 begon de klim dus. We zouden eigenlijk alleen met een ranger en onze nieuwe Oostenrijkse vriendinnen Anita und Ina gaan maar... Dit is indonesie dus hoewel het volledig illegaal is waren we met zo'n 10 personen en 1 gids. De weg omhoog was vrij heftig en boven werd het ook wel echt heel erg koud omdat er een flinke wind stond. Het was het echter meer dan waard. Boven aangekomen zagen we in de diepte ongeloofijk felle blauwe vlammen, echt een bizar gezicht. Toen hebben we gewacht tot de zon opkwam en konden we het kratermeer en de gele sulfer zien. Het meer wordt omringd door meerder vulkanen en al die rokende gele ellende is echt heel bizar. We waren direct vergeten hoe weinig slaap we hadden gehad en we hebben zo'n miljoen foto's van de omgeving gemaakt.

Toen was het weer tijd voor het busje. Op naar Bali. We zijn met de ferry overgestoken en toen nog Bali overgecrossed naar Dempasar. Daarvandaan hebben we samen met twee Fransen een taxi naar Sanur genomen omdat dat in de buurt ligt van Padang bai waarvandaan we de volgende dag naar de Gili eilanden wilden reizen. Sanur was wel even een cultuurshock voor ons. Plotseling overal toeristen, westers eten en echt een Gran Canaria sfeertje, even wennen dus. Maar we zijn er niet lang gebleven want we waren echt gesloopt na de 3 daagse trip maar omdat we 30 okober vanaf Bali wegviegen wilden we nu eerst richting Lombok. Om 07.00 dus weer in de taxi richting Padang Bai. Daar zijn we op de boot naar Lombok gesprongen, in de bus naar Sengigi en uiteindelijk in een klein kleurig bootje naar Gili Air waarvoor we met onze bagage door het water moesten waden. Gili Air is echt een tropisch paradijsje waar we ook op hoopten. Het strand, de zee, de palmbomen alles klopt hier! Echt een verademing na 3 weken toch wel aardig buffelen tot nu toe.

De eerste dag hebben we een rondje eiland gedaan en heb ik een duikschool uitgezocht. Ben baalde uiteraard heeel hard dat hij niet mag duiken (kl*te appendix!) maar het snorkelen hier maakt heel erg veel goed. Ben heeft namelijk meer Seaturtles gezien dan ik!!!!!!!! Ik heb de eerste dag gelijk mijn navigatieduik voor m'n padi advanced gehaald. Hoppa gelijk in het diepe, nix checkup dive na een jaar niet duiken! Mijn buddy was een Duitse jongen, Fabian waar we het gelijk goed mee konden vinden (Ben ging mee op de boot om te snorkelen). Ook zijn vriendin Franziska is heel leuk dus we hebben ook alweer vrienden in Munchen nu! De dag erna heb ik een Drift duik en nachtduik gemaakt en nu ben ik dus Advanced Open Water Duiker Jeuj! Vooral de nachtduik was een vette ervaring zo in het pikdonker in het water! En ik heb hier zoveel gave dingen gezien! een hele grote eagle rog, slapende turtles en octopussen... echt super!

We blijven waarschijnlijk nog twee nachten hier en dan gaan we waarschijnlijk met een boot richting het eiland Flores. We hebben wel nog een paar minder leuke dingen meegemaakt inmiddels.

De lichamelijke schade is 1ontnagelde grote teen (dat is wel echt vervelend), een mega blauwe/schaafplek omdat ik natuurijk weer last had van de zwaartekracht op de vulkaan, 10 blaren, 49 muggenbulten (of muggenbulden voor intimi..) op 1 onderarm (!).

De schade aa spullen is 3 kapotte toilettassen, en 1 verloren portemonnee met weinig geld maar wel een pinpas en rijbewijs... Beetje minder maar niet het einde van de wereld...

Sorry voor alle spelfouten maar dit toetsenbord heeft echt een ziekte geloof ik. Nou lieverds tot snel!

Greetings from paradise!

Ben & Marieke

Java Jongens! Temple Time!

Zoals gezegd zijn we vanaf het Toba meer vertrokken in de hoop Java te bereiken. Dat bleek wel iets makkelijker gezegd dan gedaan. Eerst hebben we vanaf Parapat samen met onze nieuwe Deense en Engelse vrienden een directe taxi richting Medan genormen. Dit duurde een aantal uur maar minder lang dan gedacht omdat we echt weer een idioot van een chauffer hadden. M'n primatours gaan in dit tempo wel veel harder dan verwacht!

Rond twee uur arriveerden we op het vliegveld van Medan. Onze Deense vrienden Esben en Iben wilden ook graag naar Java en de Engelse Tom en Melanie waren van plan naar Bali af te reizen. Braaf gaan we bij het Lion Air loketje in de rij staan en dan begint de grote loterij. Een ticket boeken in Medan is echt een gekkenhuis. Eerst blijkt dat een ticket naar Jakarta dezelfde dag 1,5 miljoen per persoon gaat kosten. Dat is meer dan het dubbele van de prijzen die we op internet hadden gezien. De volgende dag gaat er om 8 uur 's ochtends wel een betaalbare vlucht. Na wat overleggen besluiten we dus voor de optie van de volgende morgen 8 uur te gaan. Als we deze echter willen gaan boeken blijken de prijzen echter volledig veranderd te zijn. Nu is de volgende ochtend veel duurder geworden. Al snel komen we er achter dat de prijzen iedere paar seconden veranderen en dat het boeken van een goedkope vlucht dus volledig op geluk berust. Als we het bijna op hebben gegeven na anderhalf uur, omdat de prijzen steeds maar stijgen krijg ik ineens de vlucht van dezelfde avond toch nog voor een redelijke prijs aangeboden. Direct boek ik de vlucht en ook onze Deense vrienden boeken die vlucht, voor hen is het alleen wel weer net even duurder. De Engelsen zijn te laat en het ticket is plotseling weer 1,8 miljoen per persoon. Zij besluiten naar Kuala Lumpur te gaan en we nemen dus afscheid van Tom en Melanie. Samen met Esben en Iben nemen we om 21.40 de vlucht van Medan naar Jakarta. We hebben iets vertraging en komen dus echt midden in de nacht in Jakarta aan.

We hadden al bedacht dat we niet in Jakarta wilden blijven maar de treinreis van Jakarta naar Yogjakarta scheen wel heel mooi te zijn. We wilden dus eigenlijk in de ochtend direct de trein naar Yogja nemen. Een hostel nemen had dus geen zin want volgens een vriendelijke Indo duurde het 2 uur van het vliegveld naar het station van Jakarta en zou de trein om 06.20 vertrekken. We besluiten dus samen met de Denen tijdje op het vliegveld van Jakarta te hangen. Om 03.00 nemen we dan een taxi naar het station. In plaats van twee uur doet deze taxi er 40 minuten over en veel te vroeg zijn we dus op het station. We kunnen nog geen kaartjes kopen. De nacht op het station is wel een ervaring. Het hele station ligt bezaaid met slapende mensen die blijkbaar gestrand zijn net als wij. Onze Deense vriend Esben vindt het allemaal maar niets, maar eigenlijk is het zo erg nog niet. De mensen op het station staren ons vooral aan en vinden ons heel interessant maar echt bedreigend is het niet. Om 6 uur gaat dan eindelijk het loket open en weet ik twee kaartjes te bemachtigen voor de trein van 07.10, jeuj! Gelukkig!.

We gaan aan boord van het Javaanse idee van een buisness class trein. Klein krap en heeel warm maar opzich best oke. En te vroeg (!) vertrekken we in de richting van Yogja. In de taxi waren ons al vele verschillen tussen Java en Sumatra opgevallen. Ten eerste de wegen! wow normaal glad asfalt! bizar! en alles zier er over het algemeen wat ontwikkelder uit. Maar als we in de trein langs de slums van Jakarta rijden is de puinhoop waarin de mensen hier leven toch wel echt heftig om te zien. Sommige krotjes staan echt bijna op het spoor bijna bedolven onder de hopen afval. De treinreis is een belevenis maar niet zo spectaculair als we verwacht hadden. Het is in Java al een tijd lang droog en dat is te zien. De rijstvelden zijn er wel maar toch is te zien dat ze dringend water nodig hebben. Hier en daar is er echter een slim irrigatie systeem aangelegd en dan zijn de ongelooflijk groene rijstterassen overweldigend. In de trein wordt vooral Ben knetter gek van de Popmie verkopers. Popmie is een plastic verpakking instand noodles waar de indo's dol op zijn. En tientallen verkopertjes lopen constant door de trein popmiepopmiepopmie te schreeuwen. Vrij irritant.

Rond half 4 komen we aan in Yogja. We nemen afscheid van Esben en Iben, toen waren er nog twee negertjes... En we doen eens gek en nemen een hotel met zwembad voor zo'n 13 euro per nacht! echt een verademing dat zwembad na dat nachtje station en dagje trein! Wel is het jammer dat het in Yogja echt wemelt van de touristen en dan vooral Nederlanders. Je wordt er echt knettergek van al die Hollanders om je heen! Maar de sfeer in de stad is heel relaxed.

De volgende dag gaan we Yogja eens goed verkennen. We belanden in fort vredenburg waar het museum over de onafhankelijkheid gevestigd is. Leuk maar we worden er niet veel wijzer uit. Alle bordjes in het Bahasa Indonesia helpen ook niet echt... Ook bezoeken we het paleis van de sultan. Dat is wel echt mooi en het is ook echt gewoon leuk om door Yogja te slenteren al is het wel echt vre-se-lijk heet. Echt niet normaal. Dus 's middags gaan we lekker in ons zwembadje chillen.

Vandaag zijn we weer lekker vroeg opgestaan. Om 06.15 ging het wekkertje want we wilden het tempel complex Prambanan bezoeken. Dit is het grootse Hindoe complex op Java. Met de verrassend mooie public bus (er is airco) vertrekken we richting het complex. Vooral de Shiva tempel is erg indrukwekkend. Het is alleen echt bizar heet dus we zijn heel blij dat we zo vroeg zijn gegaan. Zo kunnen we de rest van de dag een beetje lantefanteren in het hotel en het zwembad. Morgen vertrekken we waarschijnlijk naar de Borobudur!

Liefs Ben & Marieke