Zoals gezegd zijn we vanaf het Toba meer vertrokken in de hoop Java te bereiken. Dat bleek wel iets makkelijker gezegd dan gedaan. Eerst hebben we vanaf Parapat samen met onze nieuwe Deense en Engelse vrienden een directe taxi richting Medan genormen. Dit duurde een aantal uur maar minder lang dan gedacht omdat we echt weer een idioot van een chauffer hadden. M'n primatours gaan in dit tempo wel veel harder dan verwacht!

Rond twee uur arriveerden we op het vliegveld van Medan. Onze Deense vrienden Esben en Iben wilden ook graag naar Java en de Engelse Tom en Melanie waren van plan naar Bali af te reizen. Braaf gaan we bij het Lion Air loketje in de rij staan en dan begint de grote loterij. Een ticket boeken in Medan is echt een gekkenhuis. Eerst blijkt dat een ticket naar Jakarta dezelfde dag 1,5 miljoen per persoon gaat kosten. Dat is meer dan het dubbele van de prijzen die we op internet hadden gezien. De volgende dag gaat er om 8 uur 's ochtends wel een betaalbare vlucht. Na wat overleggen besluiten we dus voor de optie van de volgende morgen 8 uur te gaan. Als we deze echter willen gaan boeken blijken de prijzen echter volledig veranderd te zijn. Nu is de volgende ochtend veel duurder geworden. Al snel komen we er achter dat de prijzen iedere paar seconden veranderen en dat het boeken van een goedkope vlucht dus volledig op geluk berust. Als we het bijna op hebben gegeven na anderhalf uur, omdat de prijzen steeds maar stijgen krijg ik ineens de vlucht van dezelfde avond toch nog voor een redelijke prijs aangeboden. Direct boek ik de vlucht en ook onze Deense vrienden boeken die vlucht, voor hen is het alleen wel weer net even duurder. De Engelsen zijn te laat en het ticket is plotseling weer 1,8 miljoen per persoon. Zij besluiten naar Kuala Lumpur te gaan en we nemen dus afscheid van Tom en Melanie. Samen met Esben en Iben nemen we om 21.40 de vlucht van Medan naar Jakarta. We hebben iets vertraging en komen dus echt midden in de nacht in Jakarta aan.

We hadden al bedacht dat we niet in Jakarta wilden blijven maar de treinreis van Jakarta naar Yogjakarta scheen wel heel mooi te zijn. We wilden dus eigenlijk in de ochtend direct de trein naar Yogja nemen. Een hostel nemen had dus geen zin want volgens een vriendelijke Indo duurde het 2 uur van het vliegveld naar het station van Jakarta en zou de trein om 06.20 vertrekken. We besluiten dus samen met de Denen tijdje op het vliegveld van Jakarta te hangen. Om 03.00 nemen we dan een taxi naar het station. In plaats van twee uur doet deze taxi er 40 minuten over en veel te vroeg zijn we dus op het station. We kunnen nog geen kaartjes kopen. De nacht op het station is wel een ervaring. Het hele station ligt bezaaid met slapende mensen die blijkbaar gestrand zijn net als wij. Onze Deense vriend Esben vindt het allemaal maar niets, maar eigenlijk is het zo erg nog niet. De mensen op het station staren ons vooral aan en vinden ons heel interessant maar echt bedreigend is het niet. Om 6 uur gaat dan eindelijk het loket open en weet ik twee kaartjes te bemachtigen voor de trein van 07.10, jeuj! Gelukkig!.

We gaan aan boord van het Javaanse idee van een buisness class trein. Klein krap en heeel warm maar opzich best oke. En te vroeg (!) vertrekken we in de richting van Yogja. In de taxi waren ons al vele verschillen tussen Java en Sumatra opgevallen. Ten eerste de wegen! wow normaal glad asfalt! bizar! en alles zier er over het algemeen wat ontwikkelder uit. Maar als we in de trein langs de slums van Jakarta rijden is de puinhoop waarin de mensen hier leven toch wel echt heftig om te zien. Sommige krotjes staan echt bijna op het spoor bijna bedolven onder de hopen afval. De treinreis is een belevenis maar niet zo spectaculair als we verwacht hadden. Het is in Java al een tijd lang droog en dat is te zien. De rijstvelden zijn er wel maar toch is te zien dat ze dringend water nodig hebben. Hier en daar is er echter een slim irrigatie systeem aangelegd en dan zijn de ongelooflijk groene rijstterassen overweldigend. In de trein wordt vooral Ben knetter gek van de Popmie verkopers. Popmie is een plastic verpakking instand noodles waar de indo's dol op zijn. En tientallen verkopertjes lopen constant door de trein popmiepopmiepopmie te schreeuwen. Vrij irritant.

Rond half 4 komen we aan in Yogja. We nemen afscheid van Esben en Iben, toen waren er nog twee negertjes... En we doen eens gek en nemen een hotel met zwembad voor zo'n 13 euro per nacht! echt een verademing dat zwembad na dat nachtje station en dagje trein! Wel is het jammer dat het in Yogja echt wemelt van de touristen en dan vooral Nederlanders. Je wordt er echt knettergek van al die Hollanders om je heen! Maar de sfeer in de stad is heel relaxed.

De volgende dag gaan we Yogja eens goed verkennen. We belanden in fort vredenburg waar het museum over de onafhankelijkheid gevestigd is. Leuk maar we worden er niet veel wijzer uit. Alle bordjes in het Bahasa Indonesia helpen ook niet echt... Ook bezoeken we het paleis van de sultan. Dat is wel echt mooi en het is ook echt gewoon leuk om door Yogja te slenteren al is het wel echt vre-se-lijk heet. Echt niet normaal. Dus 's middags gaan we lekker in ons zwembadje chillen.

Vandaag zijn we weer lekker vroeg opgestaan. Om 06.15 ging het wekkertje want we wilden het tempel complex Prambanan bezoeken. Dit is het grootse Hindoe complex op Java. Met de verrassend mooie public bus (er is airco) vertrekken we richting het complex. Vooral de Shiva tempel is erg indrukwekkend. Het is alleen echt bizar heet dus we zijn heel blij dat we zo vroeg zijn gegaan. Zo kunnen we de rest van de dag een beetje lantefanteren in het hotel en het zwembad. Morgen vertrekken we waarschijnlijk naar de Borobudur!

Liefs Ben & Marieke