Daar zijn we weer! jeetje wat is er veel gebeurt weer sinds de laatste post, dat lijkt echt maanden geleden alweer... Nietv alles wat we meegemaakt hebben is echter geschikt voor mensen met een zwakke maag. We zullen dan ook niet alle foto's toevoegen...

Na de laatste post zijn we inderdaad op de ferry van gorontalo naar wakai op de Togian islands gegaan. Deze ferry duurde de hele nacht en hier zijn we weer onze Duitse vrienden Jannis, Tomas en Stephan tegen gekomen. Ook hebben we op de boot de Engelsen Ian en Laura voor het eerst ontmoet. Onthou die namen want die gaan nog een rol spelen in de volgende acten.

De nacht op de ferry was prima en in de ochtend arriveren we in Wakai. Daarvandan nebmen we een klein bootje naar het prachtige eilandje Kadidiri samen met de Duitsers en twee Nederlandse meiden. Hier blijven we 4 nachten en het is echt prachtig. Er is helemaal niets, geen internet, geen ontvangst voor je mobiel en alleen electriciteit tussen 18.00 en 23.00 maar het is echt fantastisch. Heerlijk strand, prachtige snorkel plaatsen en heerlijk duiken. Ook zijn we naar een meer geweest waar veel kwallen leven die geen natuurlijke vijanden hebben. Daardoor steken ze niet dus kon je er gewoon doorheen zwemmen... Een hele rare, glibberige ervaring. Vooral Ben had de tijd van zijn leven in een jellyfish gevecht met de Duitsers... Ik hmeb een kwal op m'n hoofd gehad en dat was al heel wat voor mij.

Na de 4 nachten wilden we op zondag14 oktober samen met Duitsers en Nederlandse meiden Kadidiri verlaten. Dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan omdat de eerste boot naar Ampana die dag gecharterd was door een groep studenten en de tweede kwam niet opdagen. Na een paar uur wachten hebben we besloten naar het plaatsje Bomba te gaan omdat daar op maandag wel een boot naar Ampana vandaan ging maar vanuit Wakai niet. Bomba bleek echt schitterend. We hebben daar overnacht op een prive eiland waar het eten naartoe werd gebracht, echt super.

De volgende dag kwam de public boot ons ophalen op ons prive eiland en gigen we met die stink boot opweg naar Ampana. Daar aangekomen namen we met de 3 Duitsers en 2 Nederlandse een taxi naar Tentana waar we rond half 8 's avonds aankwamen. Best een aardig tripje dus. Samen met de Duitsers besluiten we ook direct een taxi verder naar Rantepao in het gebied Tana Toraja te krijgen. Na wat rondgevraag lukt dat enron 22.00 gaan we op weg. de auto is eigenlijk te klein en we moeten meer betalen omdat er geen bezine is bij het benzinestation waardoor we langs de weg flessen benzine moeten tanken. Maar uiteindelijk komen we 's ochtends heel vroeg in Rantepao aan zo'n 23 uur nadat we uit Bomba zijn vertrokken. Echt slopend dus.

We zijn vooral naar Rantepao gekomen om een begrafenis bij te wonen wat echt een belevenis zou moeten zijn in dit gebied waar de hele cultuur eigenlijk om de dood draait. Mensen houden hun doden hier soms voor jaren in de huiskamer omdat we moeten sparen voor een uitvaart. Als dit namelijk niet op de juiste manier gebeurt kan hun geliefde namelijk niet naar de hemel reizen.

Nadat we 's ochtends zo vroeg in Rantepao zijn aangekomen komt er direct een gids op ons af die ons verteld dat er die dag een begrafenis is. Om 8 uur zitten we dus alweer in de auto met gids, chauffeur en Duitsers om naar een begrafenis te gaan. We zijn koud uit de auto of we zien de eerste dode waterbuffel al liggen. Offeren is namelijk een zeer belangrijk onderdeel van de begrafenis. Al snel wordt ook het volgende prachtige beest de keel afgesneden. Bij nummer drie gaat er echter helaa iets mis. Zijn keel wordt te laag doorgesneden waardoor het arme beest minuten lang voor zijn leven vecht. Echt vreselijk om te zien. Hierna begint het villen en slachten vande prachtige beesten. Echt gruwelijk voor ons om te zien en vooral de geur is misselijkmakend. Hierna komen de varkens aan de beurt. Varkens worden als geschenk door de ongeveer 2000 bezoekers van de begrafenis aan de familie gegeven. Honderden varkens liggen dus aan bamboe gebonden op hun beurt te wachten. Ik heb het inmiddels echt wel gehad met de dode beesten dus we gaan snel verder. Die dag bezoeken we nog de typische babygraven in bomen van deze streek en ook volwassenen graven in grotten. Heel leguber want in de grotten zie je gewoon de doodskisten waar vanalles uithangt. Echt een bizarre, overweldigende dag die we niet snel zullen vergeten.

De dag erna is gelukkig iets luchtiger. Samen met de Duitsers huren we scooters en gaan we het noorden van Tana Toraja verkennen. Echt een prachtige omgeving met super vriendelijke mensen. Onderweg zien we weer veel graven en hoogtepunt van de dag is de markt waar onder andere buffels en varkens worden verkocht. Fantastisch om te zien.

De derde dag Rantepao hebben we eigenlijk vooral besteed aan bedenken wat we op Bali allemaal willen gaan doen. We hebben een huisje gehuurd voor een paar dagen vlakbij een strandje waar we goed kunnen surfen en verder hebben we besloten dat we in Ubud willen beginnen op Bali. 's avonds om 8 uur nemen we de nachtbus naar Makassar waar we al heel vroeg in de ochtend aankomen. We nemen nog een hostel voor een paar uur waar ik helemaal opgevreten wordt door de bedbugs, gadverdamme!!!

In Makassar bezoeken we dan nog het totaal onboeiende fort Rotterdam. Dan is het eindelijk tijd om afscheid te nemen van de Duitsers waar we inmiddels echt al weken mee samenreizen. Zij gaan richting Kuala Lumpur en dan huis. En wij vliegen naar Bali. In het vliegtuig komen we de Engelse Ian en Laura weer tegen. We besluiten samen een taxi naar Ubud te nemen en nemen ook een kamer in hetzelfde heerlijke hotelletje. Dan moetenwe nog wat eten. We komen terecht in een bar met een fantastische band. De indonesische versie van Lojo qua playlist maar helaas moet ik toegeven dat ze wel iets beter zijn (sorry pap en rob). Het wordt een gezellig avondje als is Bali wel even wennen voor ons. Ineens weer overal witte mensen met hippe kleding en na ongeveer 3 weken vis en rijst kun je plotseling weer alles eten wat je zou willen.

De volgende dag zijn we aardig sloom.. We nemen een heerlijke massage voor ongeveer €4,50 per uur en brengen eindelijk onze was naar de laundry service! Heeerlijk die schone kleren!!!! Handwas is toch niet alles vergeleken bij dit. 's Avonds gaan we weer eten met Ian en Laura. en op de 1 of andere manier komen we in een andere bar terecht waar dezelfde band speelt. Ook zijn de shots hier 5 halen 1 betalen... De Engelsen hebben een zeer slechte invloed op ons want plotseling is het 3.30 en wandelen we terug naar het hotel. De volgende dag heb ik echt de kater van de eeuw. Ik moet ook geen bier drinken met de jongens, daar ben ik echt niet voor gemaakt maar de wijn hier is helaas heeeel duur en niet te drinken dus je moet wat... Na een heerlijke katerdag aan ons zwembadje voel ik me weer beter. En die avond hebben we ons voorbeeldig gedragen.

De dag erna hebben we samen met Ian en Laura een auto met chauffeur gehuurd. Deze bracht ons naar een mooi uitzichtpunt op een rijstveld, een vulkaan, en verschillende prachtige tempels en de vreselijk tegenvallende elephant cave. Ook hebben we een koffieplantage bezocht waar onder andere de de fameuze duurste koffie van de wereld, kopi luwak gemaakt wordt. Deze koffie wordt gemaakt van de poep van de koffiebonen etende 'mongus' een zoogdiertje wat in de bossen rond de plantage woont. De plantage arbeiders zoeken de monguspoep en maken die schoon, branden het en voila, koffie van €5,- per kopje. We hebben het geproefd en ik vond het uiteraard super ranzig. Ben vond het niet bijzonder. Al met al is Bali leuk maar wel heel erg touristisch voor wat we tot nu toe gewend zijn in Indonesie. Maar om onze batterij weer even op te laden na alle bizarre cultuur van Sulawesi is het perfect. Ubud is fantastisch vooral omat het eten hier super is. Wel gaat het geld hier een stuk harder. Misschien komt dat ook omdat Ian en Laura ongeveer net zoveel van eten en drinkenhouden als wij en dat we elkaar dus aardig aansteken met de bourgondische levenstijl op Bali.

We blijven nog 1 nachtje in Ubud en morgen verkassen we naar het strand bij Jimbaran voor 2 nachtjes. Dan verhuizen we voor 6 nachten naar het strand van Canguu om te gaan surfen en dan zitten onze twee maanden indonesie er alweer op en vliegen we naar Bangkok....